Ölüm Bana Senden Daha Yakın

Bir Mart akşamı
Ay yıldıza kavuşurken
Saat 4 civarları
Sen onu düşünürken
Bir camdan düşerim boşluğa
Saçlarım kızılca kana boyanır
Sabah caddeyi süpüren işçi
Cesedimle karşılaşır
Selam okunur ve adım duyulur şehrin caddelerinde
Sen duyarsın belki adımı
Camın açık onunla sevişirken
Sen duyarsın belki adımı
Gözlerin ona gülümserken

Bir an için olsun üzülür müsün?
Ölümümden sonra aç kalır; süzülür müsün?
Gözlerini tabutuma götürür müsün?
İşte o zaman kefenim çiçekler açar; görürsün

Cenazeme gelir misin bir öğle vakti?
Der misin "Bu genç benim için kendini yaktı"
Ağlar, üzülür müsün? Yoksa güler misin?
"İyi oldu" derler belki."Boş gezen bir aylaktı"

"Şiirler yazardı" desinler ardımdan
Şairler ölümümü anlayacak
Bir karanfil olup biteyim mezarımda
Belki bir gün gelip koklayacak