Ölüm bana gülümsüyor
çoğu zaman,
Çoğu zaman da ben ona..
Yaşam somurtuyor,
ben sırıtıyorum..
İnsanlar gülüyor bana,
Soytarı diyor..
Küfrediyorum hepsine
Kovuyorum odamdan,
evimden,
kentimden,
dünyamdan..
Usul usul çıkıyorlar..
Işık giriyor,
Kuşlar giriyor açık kapıdan..
Üşüyorum..
Bebeğim ve ben yalnız kalıyoruz
ve aydınlanıyor gökyüzü
Zamansız geliyor ölüm..
Yaşam bana gülümserken
o somurtuyor bu kez..
11.01.00
Hakan LimanKayıt Tarihi : 24.6.2004 00:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!