güneş batarken gel
gri bulutlar kan rengine dönerken
ve bahçedeki menekşe henüz küsmeden
yağmur gibi bastırarak birden
sabahları erkenden,
ya da akşamın kollarında gel
hüzün gibi ansızın çöken
ey gümüş dalgaların üzerinde sonsuza açılan yelken!
yol uzunken gel
hayat kısayken
Kayıt Tarihi : 23.6.2008 15:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)