Ölüm arada yoklar beni,
Aç mıyım, tok muyum?
Tok olsam alıp götürecektir beni,
İşte bu açlığın zaferi.
Ölüm arada yoklar beni,
Mutlu muyum, mutsuz muyum?
Mutlu olsam alıp götürecektir beni,
İşte bu mutsuzluğun zaferi.
Ölüm arada yoklar beni,
Yalnız mıyım, kalabalık mıyım?
Kalabalık olsam alıp götürecektir beni,
İşte bu yalnızlığın zaferi.
Ölüm arada yoklar beni,
Var mıyım, yok muyum?
Var olsam alıp götürecektir beni,
İşte bu yokluğun zaferi.
Ölüm artık yoklamasın beni,
Bende ki :
Açlığın, mutsuzluğun,
Yalnızlığın ve dahi,
Yokluğun zaferi.
Aslında herşey,
Varlık ile yokluk mücadelesi.
Kayıt Tarihi : 25.2.2018 21:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kürşat Hardal](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/25/olum-arada-yoklar-beni.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!