Ölüm anı Şiiri - Sıdıka Emek

Azrail geldi!

Hem de habersiz!

Ne geliyorum diye haber saldı

Ne de kapıyı çaldı!

Ben geldim dedi sadece!

Son kez bak sevdiklerine,

Son kez konuş!

Gidiyoruz buralardan!

Korktum!

Dilim sürçtü!

Ne diyeceğimi bilemedim!

Söylediklerim de anlaşılmadı.

Gözlerim kaydı, bir sağa bir sola!

Nefesim boğazımdaydı!

Yutkundum geri gitsin diye!

Benimkisi sadece bir umuttu!

Azrail kükredi:

Hadi vedalaş da gidelim!

Son kez baktım sevdiklerime

Gitmeyelim dememe kalmadan

Rahmetli anam ve babam uzattı elini!

‘’hadi yavrum çok özledik seni!

Bırak artık dünya işini!

Onlarında bir gün geleceği yer burası değil mi? ’’

Sıdıka!