Kapat hücrelerimi hayata kangren oldu bak bütün huzurum
Seze meyince seni yörüngemde. Açılmıyor görünmeyen ufkum
Gölgelerin demini alır alçalırken gecemin üzerine güneş
Dokunma karanlığıma o karanlık ki sessizliğime düğümlü kardeş
Kırılır pencerelerde gözlerimin ışığı ve hep aynı sessiz uçurum
Düşen omuzlarımı batığa sürükleyen fener gibi nasıl bir durum
Rafa kaldırayım dedikçe şahlanıyor kayalıklara duygularım
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta