Kapat hücrelerimi hayata kangren oldu bak bütün huzurum
Seze meyince seni yörüngemde. Açılmıyor görünmeyen ufkum
Gölgelerin demini alır alçalırken gecemin üzerine güneş
Dokunma karanlığıma o karanlık ki sessizliğime düğümlü kardeş
Kırılır pencerelerde gözlerimin ışığı ve hep aynı sessiz uçurum
Düşen omuzlarımı batığa sürükleyen fener gibi nasıl bir durum
Rafa kaldırayım dedikçe şahlanıyor kayalıklara duygularım
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta