Kapat hücrelerimi hayata kangren oldu bak bütün huzurum
Seze meyince seni yörüngemde. Açılmıyor görünmeyen ufkum
Gölgelerin demini alır alçalırken gecemin üzerine güneş
Dokunma karanlığıma o karanlık ki sessizliğime düğümlü kardeş
Kırılır pencerelerde gözlerimin ışığı ve hep aynı sessiz uçurum
Düşen omuzlarımı batığa sürükleyen fener gibi nasıl bir durum
Rafa kaldırayım dedikçe şahlanıyor kayalıklara duygularım
Gelmeyen sevgili duy sen gelene kadar ölüm altı uykular dayım.
Kayıt Tarihi : 19.8.2019 19:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!