Ölüm Acısı Şiiri - Abdullah Odabaş

Ey gönül fikreyle ölüm acısın,
Muhakkak başına gelecek birgün,
Kimine gamdır, kimine düğün,
Muhakkak başına gelecek birgün.

Kurtarmaz elinden canlı mahlukat,
İstersen olsun servetin kat kat,
Altunla gümüşle olunmaz azat,
Muhakkak başına gelecek birgün.

Düşündün mü birkez Adem atanı,
Adem'den bu yana yerde yatanı,
Eğer aklın varsa haddini tanı,
Muhakkak başına gelecek birgün.

Hazreti Nuh'un bir yıl ömrü var,
Ne bir ev yapmıştır ne de bir duvar,
Akıp gözyaşları hep oldu pınar,
Muhakkak başına gelecek birgün.

Yakup ile Yusuf taht-ı Süleyman,
Hazret-i İsmail'e kesildi kurban,
Bunlarda bulmadı ecelden aman,
Muhakkak başına gelecek birgün.

Cümle peygamberler çekti ibtila,
Hazreti Eyyub'a, erişen bela,
Mansur'da asıldı Hak için dara,
Muhakkak başına gelecek bir gün.

Tefekkür et bir kez fahr-i alemi,
Elinde olacak Liva alemi,
Sıratda konuşmaz kimse kelamı,
Muhakkak başına gelecek birgün.

Meftuni var ise akl-ı idrakın,
Acep nasıl olur yatacak yerin,
Tedarik eylesen dönerken dilin,
Muhakkak başına gelecek birgün.