Ölüm Şiiri - Abdul Kadir Guner

Ölüm bir kere geldimi
Gerisi boş kalır
Bütün koşuşmalar gider boşuna
Bütün hayaller
Doğmadan ölürler
Ya yaptıkların! ! !
Onlar artık kimsesizdirler.
Ben ölümleri kaç defa gördüm
Kaç defa öldüm
Kaç defa dirildim
Her defasında
Bir kapı kapanır
Bin kapı açılır
Dediler bana
Halbuysa kapanan kapılar bindi
Açılansa sadece yaşamımdı.
Nefes almasını öğreniyordum
Her defasında
Şöyle derin, İçimi çekerek
Ellerim sanki yaşamımı tutuyordu
Sımsıkı
İncecik bir ipek yumuşaklığında
Her sıkıgımda ellerimi
Yaşamım biraz daha inceliyordu.