Ölüm Şiiri - Murat Tali

Hamza Abi'me...
Ölümün zamanı yokmuş
Tıpkı adresinin olmadığı gibi
Zamansız ölümlerle kim sorgularki günü
Uzak ülkelere terk edilmişse ölüm
Ağlamak bize mi düşer,
Yürek yarası kanarda kim görür kanadığını
Gün karanlıktı ama
Kaynak elektrodundan çıkan ışıkla aydınlanırdı
Heryer
Oysa günü aydınlatmaktan öteydi herşey
Uzaklarda türkü söylermiydin Abi
Sesin hiç gelmedi buralara
Rüyalarda seslendinde kimse duymadı sesini
Kim düşünürdü seni kendi yalnızlığında
Sen yalnızlığınla İskenderun’lar da
Çağrı bırakırken telefonlarımıza
Nasıl düşünürdük kü senin bizi özlediğini
Nasıl düşünemedik bizi düşündüğünü
Hani dostların nerede Abi
Sevgili kardeşlerin, annen
Ve çocukların
Bak şimdi hepsi ağlıyorlar
Ağlamak ne fayda
Ölüm kapıyı çaldıktan sonra

Ölüm
Ölüm sen nereden gelirsin
Böyle sessiz ve derinden
Kim görür seni gelirken
Neden sinsi sinsidir gelişlerin
Bak yüreğim dağlanıyor
Kaynak makinesinin ateşiyle
Ateş günü aydınlatıyor
Gün seni alıp götürüyor Abi
Düşünemezdim ölümünü
Düşünemedim ölümünün acısını
Eyyy hala oğlu Hamza
Bırakıp gitmek varmıydı
Ekmek için İskenderun’lara
Oysa bütün İskenderun
İstanbul’daydı
Sen meyan kökü şerbeti içmişmiydin
Yalnızlığına ortak oldumu, tatlımıydı
Acıların hafifledi mi
Miden de ki yaraların kurudu mu?
Abi

Mezarında bile yalnızdın
Seni öylece bırakıp gittiler susuz topraklara kaldın
Su istedin Annen’den oysa annen bile yoktu yanında
Duyuramadım sesini onlara
Ya o sis bulutları arkasından gelen
Kızıla bürünmüş ışıklar
Senmiydin o yangınları çıkaran gökyüzünde
Yüzlerce kilometre uzaklara
nasıl taşıdın ateş yüklü ölüm arabasını
Nasıl kanattın geceyi
Ve gece yüklü günleri
Özlemlerin yokmuydu Abi
Düşlerin, sevgilerin, yarınlara ait umutların
Korkuların yok muydu
Anlat bana ben dinlerim seni
Sesini duyabiliyorum
Hıçkırıklarını da
Neden derinlere gömdün
Neden direnmedin yaşama
Böyle salıp gitmek varmıydı
Hani direnmek gerekiyordu
Hani hakkını söke söke alırdın
Neden teslim oldun ölüme
Neden boşverdin kendini
Bilmezmiydin vücüdunu saran örümcek ağını
Acı kimin adresiydi
Ölüm kimin adresiydi
Gelip buldu seni

Ölümün adresi yok Abi
Tıpkı zamanı olmadığı gibi
Acının da adresi yok
Acınında....
...
..
.

Ölüm üşüyor kollarımda
morga kapatılmışım
bıçaklar altında
kimse görmedi ağladığımı
oysa gözlerimi kapadığımda
acıyı da gömmüştüm yüreğime
bu yüzden gözlerimden yaş gelmedi
bu yüzden soğuktu bedenim
bu yüzden kanamadım
göğsümü açtıklarında bu yüzden
kalbim ses vermedi
oysa ben onu da gömmüştüm
yalnızlığıma........