Seni gözlerimden emzirerek büyüttüğüm
acılarımın zamansızlığında tanıdım.
İmbiklerden sağalırdı gece üzerimize.
Ne çok sevmiştik kederlerimizi
ve ne çok aczetmiştik kimliklerimizi.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
-Ağzına kadar kana bulanmış mezarlarımız vardı damsız
ölmüştük açık kalmıştı gözlerimiz-
Tek gerçeğimiz ölüm,ölümün kıyısında yaşadığımız bir hayat...Yüreğine sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta