Ölüm bir balçık gibi sarınca beni
Göğsümü zorlar tabut çivileri
Parçalar zehir soluyan ciğerlerimi
Çırpınıp duran son bir nefes
Domurlanırken iri terler çıkık damarlarımda
Pis bir küf tadı çiğnerim ağzımda
Soğurken bedenim yavaş yavaş
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta