Ölüm bir balçık gibi sarınca beni
Göğsümü zorlar tabut çivileri
Parçalar zehir soluyan ciğerlerimi
Çırpınıp duran son bir nefes
Domurlanırken iri terler çıkık damarlarımda
Pis bir küf tadı çiğnerim ağzımda
Soğurken bedenim yavaş yavaş
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta