Ölümün getirdikleri de
bu dünyadan götürdükleri de o tahtanın altında.
O tahtayı da örttüğümüz de bir parça toprakla;
altında kalan: sararmış, buruşmuş bir beden,
aşkla öpülmüş, okşanmış bir ten
ve bir zamanlar sarıp sarmaladığında,
içindekine kendini cennette hissettiren o güçsüz kollar…
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta