Bir ölümü şiirleştirebilirmiydim acaba,
kelimeler boğazıma düğümlenip, gözümden yaş olarak mı akardı,
yoksa içime atığım göz yaşlarım kalemime ilham perisi mi olurdu bilemiyorum,
ama bir şiir gördüm ikisi de vardı,okuyanların ya içi yanar ya da hayatan bıkarlardı.
bu şiiri yazan üç çocuklu bir anaydı ama ana gibi anaydı,
yaşama sevincini yeni yıla beş gün kala kaybetmişti,
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,