Ölüm
Kandiller yaktım gecenin yüzüne,
Ağlama; ateş düştüğü yeri yakar.
Ölümün soğuk yüzü
Taşlaşmış granit sütunu gibi
Dururken karşında sessizce
Anla ki; yaşamın narı kavurup
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




'Dünya,ya geldiginiz gün bir yandan yasamaya bir yandan,da ölmeye baslarsiniz'...(MONTAIGNE)
'Maden idim, bitki oldum; bitki idim, hayvan oldum; hayvan idim, insan oldum; insanım ölüyorum, ölmekle tekamül ediyorum niye üzüleyim'
Mevlana
''ölümun soğukluğu düşmeye ocklara bir düşerse ataş düştügü yeri yakar ozaman ne ahlar nede vahlar :(( hüzün işte ozaman çöker. sevgi ve saygılarımla..''
Ölmeden ölmek var ya; Yaşamak için öyle çok neden varki...Hüzün çok ağırdı.Kutlarım verilen emeği.Sevgiyle dolu olsun bu duyarlı yürek
Değer mi; kini,öfkeyi,acıyı biriktirmek;
Biriktirip de an be an yeniden ölmek! ...
çok anlamlı harika bir çalışma...
anlayabilsek...
neler değişmezdi ki...
saygılarımla kutluyorum ...
kaleminiz ve yüreğiniz daim olsun...
chok guzel shiiridi.
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta