Ölüm Şiiri - Bülent Kılıç

Kurduğum cümlelerle
Kendimi öldürecek kadar acımasız olandım....
Sustuğun yerlerde kurdum cümlelerimi...

Biliyordum....
Hem senin canını yakacaklardı, hem de benim...
Susmadım....
Ölmeliydim bir yerlerde...
Sonra yakılmalıydım....
Sonra küllerim savrulmalıydı....
Hani bir ben vardım ya...
İşte o ben.
Küllerin arasından yeniden doğmalıydım..

Ki doğardım da...
Mavi bir çiçek güne başlarcasına....
Yeniden en baştan doğardım.
Mavi bir çiçeğin tohumunda..

Sessizlik gelirdi susardım...
Bütün bir hayatı susardım...
Sonra güneş doğardı..
Konuşmak isterdim
Bütün bir hayatı konuşmak istercesine...

Karşımda sen vardın...
Önce bir hayatı sustum....
Sonra kalanları konuştum..
Birileri anlayabilirler diye......