İki solukta biten bir roman imiş meğer hayat.
Doğduğuma sevinen ailem şimdi koparıyor bir feryat.
Ben ise şimdi anladım, nasıl da bürüyor dünyada insanın gözünü fesat.
Senin daha zamanın var, verme sakın buna fırsat.
Bak! Gelmeden hazırlanmış mezarım.
Sıcacık yatağımdan kalkıp burada nasıl yatarım?
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman