Tanrı ölümü avuçlarımızın içine koydu
Biz anlamadık yıkamadık ellerimizi
Memeleri kara bir zülüm bizi kandırdı.
Yaşamı sonsuz sandık. İşçi evlerinde öldük biz.
Sonra köhne bir köy evinde bacası tüttü acının
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta