12.05.2003 Trabzon
"Başlıyor olmak" ne kadar ilahî ise bizler tarafından,
"Bitiriyor olmak" da onun kutsaliyetinden geri değildir. Hatta, daha yücedir vedalar,
Başlamak, iyi günde hoş elbette,
Fakat yeri geldiğinde caymak,
Zor günde tükenmiş olarak yere düşmek, tabiidir, daha çetindir.
Bir hikâyenin başı olduğu kadar,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta