ÖLÜM
Yaşayanı en çok sarsan, kurulu düzenini tehdit eden en büyük olay. Dünyevileşmenin en büyük düşmanı o. Bu yüzden her an hatırlanması gereken, hiç hatırdan çıkarılmaması gereken o.
‘Hepiniz ölümü tadacaksınız buyuruyor Cenabı Hak Kuranı Kerim’inde. Hiç ölmeyecekmiş gibi dünya için, yarın ölecekmiş gibi ahret için çalışın buyuruyor Büyük Peygamber (SAV). Bazıları bu sözün hadis olmadığını ileri sürüyor ama İslam dininin uyarıcı kıstaslarından olduğunda şüphe yok.
Bu kıstası hayatımıza yön veren düstur olarak alırsak elbette ki dosdoğru bir yola, Sırat-ı Müstakime varmış oluruz. Şimdi bakalım bu kıstasa ne kadar uyabiliyoruz. Dünya için hiç ölmeyecekmiş gibi çalışıyoruz. Bu tamam. Ama ya ahiret için… İşte orada duracağız. Belki de biz bu düsturu yanlış anladık. Ahirete de hiç ölmeyecekmiş gibi çalışıyoruz galiba.
Üç kuruşluk menfaat için birbirimizle kavga etmiyor muyuz? Dünya menfaati için dostluklar kuruyor, menfaatimiz yok olunca veya en ufak bir zarar ihtimalinde bu dostluklar bozuluyor, yerini bitmeyen düşmanlıklar almıyor mu?
Tarla kavgası yüzünden birbirine giren, sonu ölümlere varan kardeşler görmedik, duymadık mı? Çok ufak bir meblağ yüzünden cinayetler işlenmiyor mu?
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
