Son vapurun düdüğü ölüme çağırıyor sanki beni
Ağlama gözyaşların karışmasın toza toprağa; kirlenmesin
Ölüm zaten bana bir gemiden çok yakın
Üzülme yüzün kızarmasın, allar düşmesin yanaklarına
Bırak saçların önüne düşsün yanakların renginde...
Sen! O öpülesi dudakların sahibi,
Hayatımdan geçmiş en ılık rüzgarım
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta