Ölüm Şiiri - İsmail Baharşen

ölüm ne kadarda soğuk söylerken bile
düşünülmesi hep arka plana koyulan

ölüm ne kadarda soğuk yazarken bile
kalemin ucunda buz gibi donan

ölüm ne kadarda soğuk bakarken bile
bir durgun nehir gibi gözlere dolan

ölüm ne kadarda soğuk görürken bile
orta şiddetli deprem derinden vuran

ölüm ne kadarda soğuk dururken bile
sanki bir saniyelik dönen kısa zaman

ölüm ne kadarda oğuk sıcakken bile
bir nefesle sönen delice zaman

ölüm ne kadarda soğuk uzakken bile
mesela gözlerini hisstmek en azından

ölüm ne kadarda soğuk kısayken bile
bir tren gibi son istasyondan kalkan....