Kapı çalar ansızın,
Menteşelerinden koparcasına,
tozu dumana katarak.
Üzerinde yılların yalnızlık örtüsü,
Çılgın bir ses duvarların kiri,
Güneşi doğrayan kırık bir pencere,
kirlenmiş mavisi.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla