Ölüm; size hergün daha yakınlaşıyorsa...
Azrailse size sesleniyorsa,
Bir düşünün!
Yaşamın ağırlığı omuzlarına bindikce, taşımıyor...
Zamansa, hep boşa geçiyor...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
SİZİ ÇOK İYİ ANLIYORUM DOST SAHTE SEVGİLERDEN UZAK DURMAK DİLEĞİYLE.......HİCABİ CEYLAN
Nereye yau?Sadece ölene yazık olur bu dünyada...
Yasak, sahte sevmelerin peşine düşüp; yüreğiniz defalarca kırılıp kırılıp, ağlıyorsa...
Yalnızlığınızı prangalı bir mahkum gibi; sevginizide hücreye kapatıp, hayallerle yaşıyorsanız...
Aydınlığı görmek çok zor!
Gerçek bir sevgiyi; bir başkasının yüreğinde yaşamak çok zor,
Sevdiklerinizin sevgisi yetmezken; karşılığında sevgi beklediğinizi de bulmak o kadar zorlaşıyor...
Çok yaralısın...! sanırım...Bu güzel yüreği göremiyen utansın...ve bence ölüme o gitsin...
Sevgiler...
Düsündürücü, etkileyici. Kutlarim, dost.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta