Ölüm Şiiri - Sırma Mersin

Ölüm; size hergün daha yakınlaşıyorsa...
Azrailse size sesleniyorsa,

Bir düşünün!

Yaşamın ağırlığı omuzlarına bindikce, taşımıyor...
Zamansa, hep boşa geçiyor...
Sevdiklerinizin dışındaki; sevmelere kucak isterken...

Yasak, sahte sevmelerin peşine düşüp; yüreğiniz defalarca kırılıp kırılıp, ağlıyorsa...
Yalnızlığınızı prangalı bir mahkum gibi; sevginizide hücreye kapatıp, hayallerle yaşıyorsanız...
Aydınlığı görmek çok zor!

Gerçek bir sevgiyi; bir başkasının yüreğinde yaşamak çok zor,
Sevdiklerinizin sevgisi yetmezken; karşılığında sevgi beklediğinizi de bulmak o kadar zorlaşıyor...

Hal böyle olunca; umudun kapılarını kapamaya, kadere boyun eğmeye başladığınızda, hayat size bir fırsat getiriyor...

Ya; yalnızlığa mahkum yüreğinizle, gelmesini beklediğiniz sevgi için...
Sabırla, umudu azaltsanızda, inancınızı sürdürsünüz..

Yada; ölüm yoluna doğru yürürsünüz.Ölümün soğuk yüzü bile; sessizliğin içinde kaybolup gitmek,
Her defasında ölmektense ; bir kez ölmek daha güzel gelir...

Belki! .....
Varlığınızı anlamayanlar, yokluğunuzu hissederler...

İzinizle ben ölüme gidiyorum....

07.02.04