Arımla namusumla
Sokakları arşınladım
Yaşadığım tüm zamanlarda
Mahzun kaldım.
Yol yorgunu gönlüm
Bu ölüm sessizliği nereye kadar?
Yalnızlığım çekilecek dert değil.
Ufuk çizgisindeyim.
Cismim cihana düşkün.
Asumana vurgun ruhum
Bir şule arar.
Arz ile sema kapanında araftayım
Ruhum semaya kanat çırpar,
Ayağım yere sağlam basar.
Asumana gizlice sevdalar çekerken
Mavi umman ile yetindim.
Demir aldı bir bir gemiler.
Bir ben kaldım bir başıma limanda.
Nefesim yetmez yelkenlerimi doldurmaya.
Pazılarım da fersiz küreklere asılmaya.
Kayıt Tarihi : 27.1.2018 18:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
