Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Geçen gece balkondan gökyüzünü izlerken ay karşıma çıktı. Sanki elinde bir asa varmış gibi bükülmüş gibiydi. Sonra 'Kambur bodur bir ay' sözü aklıma geldi.
Nereden aklımda kalmıştı.
Olsa olsa bir şiirden olabilirdi.
Gecenin kokusu sazlıklardan gelir gibi oldu.
Buldum.
Ziyarete geldim. Ölülerin iskelet bandralı şileplerine baktım. Sahiden geniş zamana yayılmışlardı.
Su içtim.
Şiir sevindi. Ne güzel yeniden konuk olmanız dediler. İlk okuduğum günün hatırası önünde eğildim. Şiir bu kez güldü.
kambur bodur bir ay
ve ürküten her sazlık
ve hep orada ve hep şehvetle kürek çeken sapkın ihtiyar
hatırası önünde eğiliyorum hayatımın
ÇOK GZLLL GERÇEKTEN YÜREĞİNİZE SAĞLIK EFENDİM SAYGILAR
ŞEBNEM ÖRS
kambur bodur bir ay
ve ürküten her sazlık
ve hep orada ve hep şehvetle kürek çeken sapkın ihtiyar
hatırası önünde eğiliyorum hayatımın
tebriklerimle güzel bir şiir okudum kaleminizden
Şu bizim bildiğimiz 'dünyanın gece lambası Ay'ın ölü zamanı operetinde asılı kaldığı sazlıklar üstünde kendine sine ölüm matlığının örtüsü serili...Saygısızca karışılan kutlama saygı uyandırdı, ay gücenmesin, efendice duyulan tedirginliklerle... Nasıldır ölülerin rezil zamanı?
Elbette yaşayanlarda. Kimlere paylaştıracaksın. Kimse kabullenemez.
Bulunduğun tepede kendi kendine buyurursun. Sana kalır. Nefesler de. Kerpiç güneşte kurur, güneş kepriç eve sığındıysa duvarları göçtü. Ölümler gibi.
Ölülerin isleket bandıralı yük gemileri karaya vurmadan gider, kaybolur açıklarda. Yüklerini indiremezler iskelet bandralı şilepler.Ne çok isterlerdi geniş zaman dışında, dili geçmiş zaman ve şimdiki ile gelecek zamanı.. Yok. Yok. Sadece geniş zaman var soyutlaşan. Opeteritn sessiz bölümüdür, suküneti büyüleyici.
Şu bizim dünyanın gece lambası ay izler. Her ölüde dünyanın bir gece lambası patlar. Ay ölülerin geniş zamanında suratını asar. Kambur bodur zavallı ay olur.
Bu operete öyle güzel yakışan bir yer var.
Su kenarındaki sazlıklar.
İnsan hayatının geniş zamanlara yönelmesinden sonra baş uçlarına dikilen taşlar gibi yalnız. Su kenarlarında sazlar buruktur. Sazlıkların duyulmayan bir sesi vardır, geniş zaman operetleri gibi.
yaşamın hatırası önünde eğilmek derida'nın bir sözünü getirdi aklıma aristotalas için yazdığı(aristotales; doğdu,düşündü,oldu ve öldü)
daha ne diyeyim...sevgiyle
Şiir satranç oyunu gibi. hep imgeler ya da kavramların üç hamle ötesi ya da fpormu anlatılmış. Bir romantizme yaklaşım çok zekice olmuş. Güneş balçıkla sıvanmaz sözü şairde 'güneşin evi kerpiçti dağıldı ' biçimine getirelerek bir formun başka forma dönüşünü duyumsuyorum ve hatta bunu görebiliyorum.
Ölüm kavramında da farklı bir yorum var. Ölüler için geniş zaman var, hatta zaman yoktur. mehtap, ay tüm çirkinlikler betimlemesinde çirkin olarak yer almış.
Yaşantıda iğrenç ilişkiler, bozulmuş kişilikler çuvalları dolduracak kadar yer alınca insanın böyle bir yaşama fazla bağlanası da gelmiyor. Zaman insana yetmeyen ,o boş işlerle boğulan zamandan sıyrılmak isteği doğuyor kişide.
Hayatın çirkinlikleri ve bizim onun içinde yer almamızdaki yanlış bu şiirde bana ulaşan duygu diyebilirim. Değişik bir şiir, değişik olmasından çok güzel ve tadılabilecek bir şiir. Tebrikler Nilgün Hanım.
sözcükler dans ediyor sanki-tebrik ederim
şiir yazmayı biliyorsun, kurgu ve hikaye konusunda dağınıksın. imgelerin iyi ... giriş , gelişme ve sonuç bölümü doğru yapılandırılmış tek ana fikri olan bir düşünce ile yola çıkarsan bence çok iyi şiirler okuyabiliriz senden...
hikayendeki dağınıklığı görmek ister misin ? peki...
Mekan :
Gece, sazlıklar, dolunay, mezarlık
( Korku filmi sahnesi gibi..gibi...gibi...oysaki şiirde mekanlar gibi olmamalı...mekan kişinin hayal dünyasına özgü olmalı ki okuyucu farklı bir yer görsün...sizin mekanınız çok tanıdık...
Konu : Ölümü merak ...
---- ikinci bölüm ( ki ikinci bölüm var ise bunu bir ibare ile şiirde belirtmelisin yapmamışsın)
rezillik cins cins ödün ister
kimseye satamayacağın ödün çuval dolusu
el ederdim kendime ilk bulunduğum yükseklikten
gitme gitme nefes al
(değil mi ki giderdim)
güneşin evi kerpiçti dağıldı
ölülerin iskelet bandıralı şilepleri var
ben hayattayken elimde uzun akşam tarifleri vardı
kendi isteğimle düşerdim şimdiki aklım olsaydı
(zaten darlık beni iterdi)
ölülerin geniş zamanına
Mekan : Belirsiz
Konu : İnsani duygular, yozlaşmış ilişkiler, sistem ve düzenin çember içine aldığı hayatların tükenişi...
sen ne anlatmak istiyordun...asıl vermek istediğin mesaj ne idi...bak burda vermek istediğin mesaj konusunda kafanda bir netlik olmadığı ve iki belki üç ayrı şey düşündüğün çok belli oluyor... şiir dağınıklığı sevmez ve imgeler dağınık olan şiirde felakete neden olur. güzel imge bulmak yeterli değildir yani...
iyisin ama iyisin... devam...
geleceğim :) biraz işim var az sonra burdayım... saygı ve sevgiyle... (ama acımak yok kendinizi hazırlayın )
Anlamı çok güzel bir çalışma. Kurgusu ve anlatımı ise muhteşem. Sazlıklarda yapılan cinayetler ancak bu kadar güzel anlatılabilir.
Kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 19 tane yorum bulunmakta