Ölüler beyaz gelinlikleriyle karşılıyorlar göğü,
yürüyorlar 'iyi ki'leri 'keşke'lere bırakarak.
Toprağın tahammülü yok yağmura,
Çocuklar büyümüş artık, çocuklar rahmete aç.
Ölüler öldüklerini biliyorlar,
diriler yaşadıklarından emin,
emin onlar, ölümün: bir daha esmez,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta