Size geldim ey ölüler!
Dirilerde vefa bulamadım.
Bunların hiç biri beş para etmezler,
Artık bunlara dayanamadım.
Dinleyin ey ölüler!
Her biri pisliğe büründüler,
Tak ettirdiler,
İsyana gönderdiler,
Duyun ey ölüler!
İçimdeki çığlıkları duyun!
Hiç biri dinleyemediler.
İçim çok gürültülüydü,
Derdimi bilemediler.
Tiksiniyorum hepsinden,
Hepsi gereksiz bunların.
Çekin, alın beni bunların içinden,
Pislikten beni de kurtarın.
Asıl ölü bunlar,
Şuursuz alçaklar.
Sardı insanlığı derin yaralar,
Hiç biri dayanamadılar.
Tanrı unuttu beni,
İsyana esir düştü bedenim.
Bilmiyor mu O kullarının içini,
Her şeyi en iyi bilen O değil mi.
Haykırıyorum O’na içimi,
Sanki görmezden geliyor derdimi,
Deli oluyorum, aklımı yitireceğim.
Göstermiyor bir yol, bir işaret,
Az kaldı, yolumu kaybedeceğim.
Kayıt Tarihi : 24.10.2016 23:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!