Kaç kâbus gecesi yaşadım
Kaç dolunay yalnızlığı
Dizlerimde buz vardı ellerimde kar
Hiçbir şey dokunmamıştı bana özüm kadar
Ben yarı çıplak bir çocuk masumluğunda
cam pervazına dizerdim bebeklerimi
Ve her gece çığlık seslerim yırtardı gecenin sessizliğini
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta