Gün dogdugunda benle senle doğuyorum rıhtımda
O gun mevsımlerden neyse bende onunla kavruluyorum
Adını koyamadığım bır suru cümlem sozcuklerım var benım sende kalan
Ozgurlugum varken neden cezam senle kesılmıstı, kalbımın kılıtı elındeyken cezam agır geldı bana
Kaçmaya çalıştım, mevsimden ruhumdan senden gozlerınden yuregımden her seyden
Gel gor kı halımı yuregım dört duvardan bıle daha kucuk sıkıştıkça sıkışıyor yuregım gozlerınde
Nefes alamıyorum senı gordugumde, ayakta dursamda bır siren sesıyle tren gecıyor üstümden
O geçerken üstümden sende yandan geçiyorsun umursamadan karanlık bır ışık gıbı gidiyorsun
Karanlığa gömüyorsun beni ölüler mezarlığında yerımı ayırmış gidiyorsun
Gidişin yuregımı yaksada gelişin bir şey değiştirmek artık
Çünkü ben o ölüler mezarında bır yerlerde olacağım sevgılı …
Kayıt Tarihi : 3.3.2015 10:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!