Adı yok bu sevdanın,
Satırlar yalnız, dizeler yalnız,
Kalem boyunu bükük kaldı,
Adı yok bu sevdanın.
Yıllar nasıl geçti acımasız,
Yine yalnızım bir başıma bu akşamda,
Bir başıma sensiz içiyorum bu akşamda,
Masamda bir bardak çayım ve sigaram,
Şimdi hatıralarımı yudum yudum içiyorum,
Sensizken de bu akşamda.
Bir başkayım yine bu akşam,
En son gün beraber dinlediğimiz,
O şarkıyı dinledim dinlemez olaydım,
Bu aşkın kuklası oldum,
Koptu iplerim düştüm yerlere.
Yıkık dökük şiirlerde
Seni aradım bu gece
Ben sustum gözlerim ağladı
Sessiz sedasız,
Haykırdı yüreğim hasretini
Geceyi yırtarcasına
Senden kalan ne varsa geriye,
Hepsini gömdüm bu gece,
Sabah ezanları okunurken,
Islak çamurlu toprağın altına.
Kendi ellerimle tırnaklarımla,
Sen karanlık dünyamda sakladıgım,
Öpmeye koklamaya kıymadıgım,
Sevgimle sulayıp aşkımla büyüttüğüm,
Açmamış tek gonca gülüm sen.
Gözümden bile sakındıgım,
Bu gecede uykular haram bana,
Baş bu yastığa,
Gözler kirpiğe küskün,
Bu gecede sensizlik vurdu beni.
Sınır boyunda 3-5 nöbetteyim,
Bir kurşun gibi yüreğime saplanan,
Her nefesimde dayanılmaz acılar veren,
Ve hiç aklımdan çıkmayan,
İşte o hayalinin seviyorum ben.
Kısa kızıl jöleli saçlarını,
Su kanli üniformam,
Yirtik yamali postallarim,
Gögsümden çikardiklari kör kursun,
Bunlar sana son hediyem olsun.
Boynumdaki künye levham,
Şimdi bütün gecelerim,
Çok karanlık korkuyorum,
Bu yalnızlık bu sensizlik,
Öldürecek beni yar.
Önüne set çekilmiş nehir gibi gözyaşlarım,
Biten duygular adına yazılmış güzel bir şiirdi, kutlarım.