Ölüler Ağlamaz ki Şiiri - Dursun Özden 3

ölüler ağlamaz ki

vahşi-anamalcı düzenin ağa babası o şirket, dünyayı yakandı-deniz al kandı
zalim cellat, kendini hitler sandı, filistin toprağı candı, gazze’de aşk-tufandı
ortadeniz kanadı-yandı, akdeniz’e savaş gemileri-köpek balıkları dadandı

yitik zaman ışığında gözü kamaşan-filistinli çocukların katili kasap-tiryaki
kan köpek balıklarını çeker, insanlık sustu, ölüm kanıksandı, mademki
mazlum-yetim çocuklar, kefensiz-kimliksiz, toprağa gömülü, yarınki

dünya çocukları ağladı, çok kez öldü-dirildi, yeniden doğdu sanki
çorak-kan kızılı toprağa bir damla gözyaşı düştü, yaşam çelişki
kutsal soykırımın nedeni belli, sinsi düşman kalleş-hain-yanki

suskun insanlığa ‘iyi geceler’ derken vurulan şair nada, senki
ey! yaşamı yaşayanlar, yavan-yalın barış aşkıyla diren, sonki
ah! yalancıktan ağlayan siz, öteki-beriki; ölüler ağlamaz ki

ölen çocukların; ’bırakın yaşayalım!’ çığlığı yankısı-o anki
şafağı karartan, beyaz fosfor bombası yağıyor, saat: iki
barış dağların yüreği, o duvarlar yıkılsın, umut helsinki

dursun özden