Ölüler Şiiri - Yusuf Narin

Ah şu ölüler, ne çok şey istiyor.
Mesala bir gülüşün kaçını gülümsetecek.
Ya da kolların kaçını sığdıracak.
Gözlerin aynı anda kaçının gözüne bakacak.
Ah şu aptal ölüler.
Benim seni sevdiğimin gerçeğini ne zaman anlayacaklar.

Sahi!
Kaç ölümlü istedi seni.
Yaşamak için,
Özgürlük için,
Mezarlarından kaçarcasına..
Seni sevmenin bir hikmet bir nimet bir umut gerçeğini nereden öğrendiler.
Bunu sende biliyorsun,
Senin sevgin onlar için.
Kirli gülüşlerini aydınlığına çıkarıp,
Kahkahalarini gökkuşaklarında parlatmak gibi bir varoluşun ana kaynağı..

Bazen düşünüyorum.
Şu ölüler ne kadar seviyor seni.
Bir tartı da tartsam kaç kilo çıkar sevgileri..
Ah şu aptal ölüler..
Bir tek benim taşıyabileceğim bu sevgiyi öğrenemediler.
Kaybedeceklerini bile bile neden böyle yapıyorlar.