Oluklu Pınar Şiiri - Eyup Şahan

Oluklu Pınar

Gönlüme akarsın yıkma bendini,
Sen neye darıldın Oluklu Pınar?
Parelersin şimdi kendi kendini,
Bana mı kırıldın Oluklu Pınar?

Adalar üstünde bağlar altında,
Bahçelere akmak varmış bahtında.
Çocukluk yaşımda gönül tahtımda,
Islatıp sarıldın Oluklu Pınar.

Girerde okşardım suyunda teni,
İçerken öperdim dudaktan seni.
Seni yudumlayan güzeller hani?
Kimlere vuruldun Oluklu Pınar?

Senden ayrı kaldım düştüm gurbete,
Ben vakıf olmadım gönül tespite.
Özlemle yanıp da girme külfete,
Gönülden soruldun Oluklu Pınar.

İnersin çaylara inceden ince,
İnsan neler yapar seni sevince.
Sana kum tanesi hayat verince,
Bek sende duruldun Oluklu Pınar.

Gönül sana hasret sende Eyüp’e,
Sevgini doldurdum özümde küpe.
Gör sana bakıyor höyüklü tepe,
Rüyama kuruldun Oluklu Pınar.

Eyüp Şahan
Çobanbeyli 22. 6. 2003