Vurulmuş sere serpe yerdeyim,
Her bir yaramdan oluk oluk sen akıyorsun;
Korkuyorum.. Bu defa korkuyorum
Senin akıp bitmenden, öyle korkuyorum ki...
Bir Şubat akşamı
Senin benden oluk oluk akışını seyrediyorum,
Seyrediyorum, çünkü sen çoktan kanatmıştın yaralarımı..
Çaresiz..Tek başına..Yalnız
Ve şimdi...
Sensizim...
Kayıt Tarihi : 21.11.2011 20:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!