Oluk oluk kar geliyor küçücük pencereden kuleye.
Nöbetteyim.
Soğuğa sitemim varsa namertim.
Gözlerimde dondu özlem.
Aydınlatma vuruyor gözlerime.
Damla damla parlıyor.
Oluk oluk içime yağıyor kar.
Gecenin bir yarısındayım üstelik.
Nöbetim de bitmek üzere.
Gün bu gün.
Ne geçmiş var aklımda ne de gelecek.
Aklımda sadece sevdiklerim.
Saysam bir elin parmaklarını geçer mi acaba?
Oluk oluk da kar gelmekte kulenin ufak penceresinden.
Saysam sayabilir miyim?
Kayıt Tarihi : 5.4.2010 22:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Çam](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/05/oluk-oluk-kar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!