Ölüden Yeni Mektup Şiiri - Cengiz Numanoğlu

Dostlarım!
Sizlere çoktan beri, mektup göndermemiştim,
''Sivrisinek saz gelir, anlayana'' demiştim.
Yıllarca bu ümitle, beklemiştim sürekli;
Anladım ki; sizlere, davul-zurna gerekli...

Ne yazık ki; bizleri, yanlış tanıyorsunuz;
Bir mezara atılmış, ceset sanıyorsunuz.
Oysa bizler.. kaç bin yıl, geçse bile aradan;
Her saniye, dünyayı izliyoruz buradan...

Akın akın geliyor, her gün yeni ölüler;
Nice koyun sürüsü, nice çoban sülüler.
Nice saddam, nice buş, nice zorba züppeler,
Adâleti katleden, nice kanlı cüppeler...

Nice medya maymunu, nice ünlü hocalar,
Eşini pazarlayan, o sosyetik kocalar.
Nice holding cambazı, nice soysuz soylular,
Nice kurşun askerler, nice selvi boylular...

Krallar, diktatörler, dalkavuklar, cellatlar,
Ruhsatlı eşkiyalar, siyasi piskopatlar,
Paraya secde etmiş, o tefeci zalimler,
Zalime fetvâ vermiş, iki yüzlü âlimler...

Hepsi feryat içinde, îtiraf ediyorlar;
''Biz, ölümü bir yokluk sanıyorduk'' diyorlar.
İnfâzın korkusuyla, titreşen o bedenler,
Dünyaya dönmek için, rüşvet teklif edenler...

Gelenleri, röntgene sokuyoruz antrede;
Çoğunun beyinleri, sıfır kilometrede.
Akıl ambalajını, daha açmayanlar var;
Onların, buradaki statüsü hayvanlar...

Görseniz, o medyatik prof.ların hâlini;
Almışlar, milyonlarca insanın vebâlini.
Kimi tutmuş, hukukta dengelerle oynamış,
Siyâset kazanında, fokur fokur kaynamış...

Kimi ilâhiyatçı, saldırgan ve kibirli,
Buradaki röntgende, şuuraltı çok kirli.
Dünyada alkış için, takla atmış durmadan,
Bir tek günü geçmemiş, müslümana vurmadan..

Kimi kitaplar yazmış, suları bulandırmış,
''Kanmayın'' diye diye, milyonları kandırmış,
Kur'ân'ı âlet etmiş, her türlü fitnesine,
Tapınmış mâsivanın, makam ve rütbesine...

Dostlarım! Bilmek için arkanızdan vuranı,
Ona buna bakmayın, okuyun şu Kur'ân'ı.
Bu şarlatanlar kadar, aklınız yok mu sizin?
Kimsenin malı değil, o Kur'ân hepinizin...

Şeytâni davetlere, kalbinizi açmayın,
İnsanı insan yapan, değerlerden kaçmayın,
Birazcık ibret alın, tarihte nice puttan;
Stalinden, Hitlerden, Firavundan, Nemruttan...

Mirasları.. Oburca, yediniz, bitirdiniz,
O güzelim dünyayı, ne hâle getirdiniz.
Hayvansal içgüdünüz, size meydan okuyor,
Beyinler vıcık vıcık, her yer şehvet kokuyor...

Neden kullanmazsınız, akıl denen cevheri,
Kur'ân bunu söylüyor, bin dört yüz yıldan beri.
Şu dünya medyasının, pompasıyla dolmayın,
İslâma karşı sakın, önyargılı olmayın...

Birkaç yobaz görüp de, küsmeyin dîninize,
Bütün bu fotoğraflar, birer tuzaktır size.
''Çağdaş'' yobazları da, dostlarınız sanmayın,
Dîne ''irticâ'' diyen, fitnelere kanmayın...

Fazla uzatmayalım, bozulmasın tadımız,
Hiç kimseye hakâret, değildir maksadımız.
Şunu unutmayın ki; ölümün şakası yok,
Burada hiç kimsenin, kimseye bakası yok...

(2008)