seni mekânsız ney sesleri içinde üflerdim de,
aynalarda teselli bulamazdı hayâli şekiller;
ıslanırdı gözbebeklerinin kanayan renginden,
bir imâ gibi kalırdı aklımda biçâre gölgeler.
kâğıt dudaklarında ölümü yiyen sevgililer,
mûciz bir melânkoli kâdehlerinden dökülen;
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta