seni mekânsız ney sesleri içinde üflerdim de,
aynalarda teselli bulamazdı hayâli şekiller;
ıslanırdı gözbebeklerinin kanayan renginden,
bir imâ gibi kalırdı aklımda biçâre gölgeler.
kâğıt dudaklarında ölümü yiyen sevgililer,
mûciz bir melânkoli kâdehlerinden dökülen;
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta