Ölü Yada Diri Şiiri - Elif Akçasarı

Belki çocukken dinlediğimiz o aşk masalları olmasaydı, hiç birimiz öldürmeye bu kadar meyilli olmazdık.
O halde beyaz atlı prensini bekleyen tüm prenseslerin gelmişini geçmişini sikeyim.
Nede olsa oda geldiği zaman aynı şeyi yapacak.
Bize bu şekilde anlatsalardı, prens atından indiği zaman üzerimize binmesine izin vermeyecektik belkide..
Şimdi sana gelelim.
Özlemişsin. Hemde deli gibi..
Bu sefer inkar edemezsin!
Ağzımdan çıkan dumanı nasıl seyrettiğini gördüm.
Nikotin deli gibi işlerken ciğerlerime, onun yerinde olmak istercesine bakıyordun.
Ve ardından bir sigarada sen yakıyordun..
Sevişirken göğsüme düşen saç tellerin..
Sırtından parmaklarıma akan damla damla terlerin..
Sonra ben, o yatakta intihar ettim.
Ruhumun bir önemi yoktu nede olsa, sadece bedenim yeterdi sana.
Ölü yada diri!
Hadi seviş onunla..
Belki kirpiklerinden öpemez seni, belki ses tellerini uyandıramaz.
Ama hala ağzının sularını akıtan o deliğe sahip.
Hadi seviş onunla
Ve sakın unutma, sen ruhuma hiç bir zaman dokunmadın..
Ruhum gözlerimdeydi ve sen onlara hiç bir zaman bakamadın.
Kalbini gözlerime devşir piç!
Tanrı aşkına bir kez olsun bak onlara..
Diye milyonlarca kez söylendim durdum..
Ama tenimin sessizliği kulaklarını öyle sağır etmişti ki, gözlerimin sesini duyamadın..
Her neyse, hadi dediğimi yap.
Kokması için önünde bir süre daha var.
Siktir et, eti senin kemiği toprağın.
Öldüğümü anlaman ne kadar sürecek acaba.
Sana bir ipucu vereyim, hani göğüslerimin yakınlarında, sol tarafta..
-Kalp.
Ha, işte ondan bendede var!
Bir kez olsun yaklaş ona, atmadığını hissedince anlarsın değil mi?
Peki ya hiç attığını hissettin mi? !
Bu arada, bende seni özledim.
Yokluğunu yan cebime sıkıştırıp, seni doya doya yaşamayı özledim..
Sen, sarhoş olduğum zaman tüm damarlarımın genişlemesine rağmen, bir türlü hızlanamayan o yavşak kandın.
Ve ben, Annem ölsün ki seni unutacağım..