Ölü Tenimde Dolaşan Tanrının Elleridir

Çek ellerini beyazlamaya yüz tutmuş saçlarımdan
Rüzgar eserken ayrılığın gölgesinde,
Silemediğin gözyaşlarımda boğulurken aşk,
Güneş yakmazken artık tenimi..
Çek ellerini kirlenmiş hayallerimden..

Uzak hayallere giderken,
Uyuyup kaldığım aşk masalının ortasında
Yalnız bırak beni..
Dokunma saçlarıma,uyandırma!

Gölgen değmesin tenime..
Kızarmasın bembeyaz yüzüm..
Ellerim titremesin...
Sızlamasın dudaklarım,
Hayalin dudaklarımda nefes alırken....

Renklerin renklerime karışmasın..
Artık siyahım keskin,
Yeşilim hüzün kokulu..
Çok sevdiğin yeşil gözlerim bile,
Kan ağlıyor artık....
Dokunma...!

Saçlarımı salmıyorum omuzlarımın üzerine..
Toplamıyorum da artık..
Örmüyorum da..
Karanlıkta bırakıyorum saçlarımı..
Artık uzun değil saçlarım..
Hiç birşey sevdiğin gibi değil artık..
Unutma..!

Umutların girmesin gök/yüzümün menziline..
Hayaller kurma benimle,bizimle ilgili..
Sarma artık üşüyen ruhumu,
Bırak sevişsin ruhum gecenin ayazında rüzgarla..

Sevme eskisi gibi beni..
Çocukları sevme beni sevdiğin gibi..
Damlamasın gözlerinden yaş...
Ağlama omzumda ağladığın gibi..

Bırakma beni karanlığın yatağında,
Boylu boyunca uzanmış yalnızlıkla..
Bırakma ellerimi,
Düşerim karanlığa..
Karanlığıma terk etme beni..
Diye yalvarmıştım gidişine susarken..

Ve..

Bitirdiğin zaman bizi,
Yok ettiğin zaman bitmez tükenmez sevgimi..
Cehennem gibiydi ortalık..
Toz dumandı yaşamak..
Şimdi Yalvarırım git artık hayallerimden..

Sağ omzumda değil artık başın,
Yerinde yatan yorgun bir melektir..
Bu ayrılık,bu aşk kalbimdeki en büyük yaradır artık..
Ve ellerinin yerine,
Soğuk,ölü tenimde dolaşan Tanrının elleridir..