Ölü Tavuk Ayağı ve Şairin Çay Keyfi

Gelenekleşmiş âdet tavuk kesildiğinde,
Sakatatlarımız var sergilenir yerlerde…

Eskiden muz pahalı diye alınamazdı,
Gösteriş amacıyla kabuklar saklanırdı…

Bununla yetinilmez yerlere atılırdı,
Basıp düşenler olsa görgüsüz sayılırdı…

Örflerimiz değişmez ilkelliğin safında,
Görgüsüzlüklerimiz var gezegen çapında…

Kedim Pelüş de öyle getirdiği ayakla,
Üstüne kimse yoktur mide bulandırmakla…

Ölmüş tavukayağı biraz iri kesilmiş,
Hayvan bize muhalif almış eve getirmiş…

Kaldırıp fırlatıyor tam ortalık yerlerde,
Keyif çayımız var masamızın üstünde…

Ayak fırlatılıyor bardağımın içine,
Çay bardaktan taşıyor masamın üzerine…

Hedef tam on ikiden bu hep tekrarlanıyor,
Hayvan profesörleşmiş bunu başarıyor…

Çayımız kalitelisi çay çiçeğindendir,
Kaliteli markadan tescili edilmiştir…

Dedik, biraz oynasın o onun oyuncağı,
Rab kedilere vermiş, geçmez bebeklik çağı…

(2011)