Ölü Suların Şarkısı Şiiri - Ayşe Uçar

bulanık sulara yatırılmış gözlerimle
uykuya gittim orda köpüklenmiş magmaların
çılgın seyrinde göklere yükselen feryatlar
alev alev tutuşan acılar vardı
boğazıma sarılan

merdivenlerden koşan gölgelerin peşinden gelen ölüler
bilmiyorlardı sesinin aydınlık ellerini
hızla çekip aldın karanlıklardan
ruhumdan havalandı
binlerce kelebek

dünya ne kadar yavaştı
seninleyken

ruhuma doğru filizlenen müstesna gülüşünle
rahiyasında mutlu akşamların sinesinde açan mor sümbüller
kalbimi okşayan gözlerinde ah! ışığın o masum şavkı
seninle çarpardı kalbim seninle doğardı güneş
seninle batardı

sonra
birden bıraktın kalbimi
kör boşluklara

yoktu tutunacak bir şey
geldim kapına kilitliydi sımsıkı kapalıydı perdelerin
kilitliydi kalbin sönmüştü ocağın ateşi ağlıyordu eşikte serçeler
yıldızlı şiirler bıraktım kapına dudağımdan öpücükler
ıpıl ıpıl yollar açtım çiçekler serdim kalbine görmedin
duymadın çığlığın gözyaşını

yığıldı karlar dağların tepesine
bir ağaç kurudu bir kuş düştü çatıdan
sonra yükseldi suların debisi
çırpındı suyun kanatları
karalar yükseldi
yükseldi karalar
boğuldu boğuldu
uçurumlar

sonra
düştüm rüyadan
sular çıldırdı
çıldırdı sular
kuşlar öldü
öldü kuşlar

ayşe uçar
27082023