Ölü Sinekler ve Atlas Perdeler

Kadın: iyi bak kendine… görüşmek üzere…
Adam: seni seviyorum…
Kadın: …….. sağolasın…..

Laf cambazı kadınlar ve ip cambazı adamlar
Yazarken senaryosunu ölüm dansının
Kurda yenik düşer kırmızısı elmanın
Koca kurt maskarası olmuş köpeğin
Kurtlar ve köpekler dans eder orta yerinde cehennemin
Yazar senaryosunu ölüm dansının
Laf cambazı kadınlar ve ip cambazı adamlar

Masallarda gökten yere düşen hep üç elmadır
Aslan parçası yiğitler çürütür ömrünü yollarda
Kızlar hep nazlıdır ve sadece biri koyu kestane saçlıdır
Şahlar hep uykudadır ve atlar hep yoldadır
Bir tek şair uykusuz zamanlardadır
Eleğimsağmalar boyarken göğe yedi renge
Ağıtları dilde hep yarımdır masala dönen gerçeklerin
Üstümüzde ipekten libastır
Ölü sinekler ve atlas perdeler

Ellerinde kınası solan başı yazmalı gelinler
Kentsoylu medeniyetin elinde tahtırevandır
Unutulmuşsa da besmele geceye yelken kürek soyunurken
Muhannes çocukların katline yoktur ferman
Derman annemin kesilesi dizlerinde
Zillerini takmış akşamüstü dedikodularında dekordur
Gümüş şamdanlar ve mor kınalar

Sinek yaralıya konar ve şirpençe sevdalardır hüznüme dem vuran
Hüznüm gözlerime güz sevdalarını iliştirir arsızca ve utanmadan
Büyüklere masallar yazar köşebaşlarında kadınlar
Köşe sonlarında aynalı kavaklara çıkar balıklar
Usuma sus! vurur bu deli aşk, yok ki merhemi
Özüme söz yetmez, sözüm özüme leş
Uyur kalırım bir nehir yatağında, zaman kusar zehrini ağır aksak adımlarla
Say ki kimsesiz bir yetimim, sevginin sadakasını isterim
Yaraya üşüşür sinekler ve diriltir nefsimi neşter kesikleri

... sevginin sadakası olmuyor...