Ölü Şiir Şiiri - Orhan Tiryakioğlu

birgün, son vereceğim şiirlerime;
ne gelirse, gelsin aklıma o gün;
-hiç şansı yok;
-dizeleri, piç edeceğim!

'-ah, soraydı! ' diyecek iki deli;
'-niye yazmış bunları? '; nerden bilecek!
biri, hanyadan dem vuracak, keli pişkin
diğeri de Konya'ya gidecek, yol cahili;
-dervişi şaşkın, döşü kin; pâti şah!

ne yapsan, çaresi yok; harf köçeği!
her satır, iç edecek iki karış toprağı
hangi mezar kazıcı, posta koyacak ahengine?
ağlatacak anasını, hecelerin; kastın mı var?
-humus ehli hercai bok böceği;
-dili puştun!

o gün, yeni şiir gelmeyecek artık;
kim eline geçirse bir dörtlüğü,
-iki fistan; adam olacak!
eğri lâfı belletecek her çocuğa;
-bozacak ezberi hepten!
ya, destana boğacak meydanı, anlı şanlı
yahut, ayağa düşecek kafiyeler;
-şair artığı, kelepir;
-sulu sepken!

'bit pazarına nur yağacak' belki;
para basacak ölü yavşağı, sikke
-lâkırtı, on akçe; gırla gidecek
yağır itini gezdirecek elti hatçe,
altı beyit düzecek sarı gelin;
boş işler müdürü, hüso; metelikçi
-üstü kalsın!

birgün, şiir küsecek evime;
diller, kuş ölüsü; çalı, suskun
çıkıp gelecek babası, dizelerin;
uçkunu göçmen, dellenecek emmisi
ruhuna fes giydiresi, hokkabaz;
-takke düşecek!

12.2009-12.2010