Ölü Sevgili Şiiri - Kanayan Yürek

Sen bir deliliktin benim için
Gözlerimdeki ateş
Yüreğimdeki öpücüktün
Ellerimdeki artık solmuş güldün

Sen benimdin
Camdan bir can
Canımdan yapılmış bir camdın
Kırılırsın diye korkardım

Sen bendin
Benden öteydin
Vazgeçilmezdin
Artık bu kelimeye ne kadar inanmasamda
Öyleydin

Sen benim zorunluluğum
Sen benim benden ötemdin
Çığlık çığlığa uyandığım gecelerimdin
Ağlarken adını sayıkladığım o duyguydun

Sen benimdin
Herşeyimdin
Şu çaresiz yüreğimde
Bir mum ışığıydın
Bir nefeste sönmenden korktuğum için
Ben hiç hıçkıra hıçkıra ağlamadım

Seni veremezdim yalnızlığıma
Seni verseydim benden
O koskocaman boşluğa
Eriyip bitecektin
Bir kar tanesi gibi

Şimdi beni bu dünyayı ellerimi gözlerimi
Çaresizce hıçkıran kalbimi
Bıraktın gittin
İstemesende isyanlar içinde
Çığlık çığlığa bağırsanda
Sen gittin
Dönülmez akşamın sabahında sen gittin

Arkanda tek bir kelime söyleyememiş
Ben ve annen kaldı
Annen ağlardı
İsmini sayıklar
ALLAH' a yalvarırdı
Annen seni benden bile kıskanırken
Sen gidince bana sarılıp ağladı

Şimdi tek başıma o mezarlıktan geçemiyorum
Mezarına oturup ağlayamıyorum
Korkuyorum
Belki duyarsında canın acır diye
Yanarsın diye

Annen ellerimi tutuyor
Koluma giriyor
Kalbini yüreğime dayıyorda
Ancak öyle ayakta durabiliyorum
Seni var eden
Annenin ellerini bırakamıyorum

O ise seni bende yaşatıyor
Seni bende görüyor
Gözlerime bakıp saatlerce ağlıyor
Seni benle düşlüyor

Senden bana tek hatıra
Canını benden alıpta
Azraile taslim ettiğin anda
Elinde tuttuğun o kolye
O iki taş arasında
Aşkımızı taşıdık biz
Mutluluğumuzu yaşadık

Hani sokağa çıkıp
Gökyüzündeki yıldızlara
Seslenmiştik ya
İşte şimdi de öyle
Sihirli öpücüklerele başlayan
Bir gecedeyim

Ama bu sefer gece karanlık
Korku dolu
Katran karası

Gökyüzünde sevişen yıldızlar değil
Ağlayan melekler var
Melekler ağlıyor
Sana,bana,annene
Melekler şimdi bize ağlıyor

Şimdi yeni bir başlangıç yapmak
Seni başkasının gözlerinde yaşatmak
Zor,çok zor
Annesi ölmüş bir çocuğun gözyaşları gibi
Saf ve temiz
Ama yanık kokan bir acı
Çaresi,ilacı olmayan bir hastalık gibi

Artık ağlamıyorum
Çünkü sen gözyaşlarımla akıp gidiyorsun
Senin acını yüreğimde
İçimin en derinliklerinde istiyorum
Acınla yaşamak
Yaşadıkça ölmek istiyorum
Ben bin kez ölmektense
Bir kere ölmeyi tercih edenlerden
Değilim
Çünkü sen öyle bir şeysin ki
Acın bile sevda
Acın bile mutluluk
Acın bile güzel
Acın bile sen

Seni içimde acınla yaşatacağım
Solmuş bir güle benzetilen ömrümde
Seni ben yapacapım

Ben daha küçüğüm
Ya da küçüktüm
Ama artık bu acıyla
Büyümenin korkunç tadına varıyorum
Yüreğimde derin bir yara açtın
Ve ben bu şehirde
Bu izlerle yaşayacağım
Seni ve senin sevgini
İçimden söküp atmadan
Ve seni benle ben yaparak
Öleceğim
Ben bir gün
Bu izlerle
Sessiz bir çığlık atarak öleceğim...