Ölü şehrin tam ortasındayım
Seninle doludizgin geçen zaman
Sessiz bıçak gibi kazınıyor
Ölü şehrin duvarlarına
Her köşe başında bir darağacı kurulu
Sözüm söz geçirememek yüreğime
Asi olmak bedenime
Oysa son arzum
Son yudumsuyum
Sensin ela gözlüm
Ölü şehrin ortasında bir firar eyim
Elimde bir boya fırçası
Tüm şehri kumrala
Yalnızca saçlarını çağrıştıran
Ve özlemini maviye
Tüm duvarlara tek bildiğim heceyi
Tak kelimeyi tek ismi
Yazıyorum rengarenk
Suç ortağım bir fırça
Cebimde bir mazlum resim
Ölü şehir seni bekliyor sensiz bir rıhtımda
BEN SENİ…
Kayıt Tarihi : 22.4.2013 11:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dilek Koç](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/22/olu-sehir-ve-sen-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!