Bu şehirde bir ben,
Bir ben mi diriyim?
Bu sessiz konuşmayan,
Küçük pencereli, küçük pencereli,
Bu beyaz evler ölü...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
çok güzel bir şiir anlamlı dizeler güzel bir çalışma bu güzel çalışmanızı yürekten kutlarım emeğinize ve yüreğinize sağlık kaleminiz susmasın saygılarımla
Rüzgar alabildiğine diri ise,
ne şehir ölüdür ne de diğer hayatlar..
Belki biraz duygular bahar yorgunu ya da uyku sersemidir ...
Kutluyorum çalışmanızı sayın Apel ...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta