Ölü şairler mezarlığında Şiiri - Gürsel Pal

Ölü şairler mezarlığındayım.
Bir kaç şair buluşmuşuz,
Kimimiz aşktan yana dertli
Kimimiz ayrılıktan,
Biz çok yanmışız zaten
Korkmaz olmuşuz yanmaktan.
Kimseler duymaz artık yazdığımız kelimeleri,
Kimseler bilmez şairler mezarlığındaki kimsesizleri,
Bir kaç ağaç, bir kaç kuş gelir ziyarete
Şairlerin mezarlığında bizimle dertleşmeye.
Çok büyük kelimelerin çok büyük yazarları idik,
Tarihte yer almayan kelimelerin şairleriydik.
Kimse hatırlamaz bizi kitaplarda, defterlerde
Biz bir kaç bahtsız şair öylesine geldik
Ve öylesine hayatınızdan geçtik.
Her gün birimiz dağılır bir yere,
Sanırlarki gitmişiz biz sanki bir bilinmezliğe,
Siz göremesenizde biz yanınızda idik
Bizi siz sildiniz, sizi biz silmedik.
Bir gün olsun dokunun bize,
Bir gün olsun dokunun gözlerinizle kelimelerimize,
Biz ölü şairleri yaşatın kelimelerimizde,
Orada olduğu gibi burada da sizi seven bizdik.
Sizi anlattık her kelimemizde,
Sizi anlattık biz kendi içimizde,
Tarihde yer almıyan kelimelerin şairleriydik
Siz hepimizdiniz, bizde sizdik.