Ölü Şairler Mezarlığı Şiiri - Özlem Saba

Begonvil kokusunu estiren rüzgarlar da bitti.
Sessiz çığlıklara bıraktı kendini tan.

Geride kalan fotoğraflarda kaldı aşk,
Ve, hiçbir ressamın tekrarını çizemeyeceği.

Yalanın kendini ifşası gibi,
İfşa etti kendini de gerçekler.

Geçmeyen sancılar bu yüzdenmiş,
Bu yüzdenmiş sabahsız geceler,
Hepsi bir ayrılığın gebesi.

Ve kumaşına, aşk, saygı, sevgi işlenmemiş,
Riyanın büyüttüğü karanlık çocukların,
Issız kalplerinde,
Bir bir şairleri katledişi.

Özlem SABA